Een grote beestenboel

Hallo allemaal,
Na een nacht lekker te hebben geslapen in het Mole motel zijn we zondag ochtend vroeg opgestaan voor de safari door het Mole National park. We zijn lekker vroeg gegaan zodat de meeste dieren nog zichtbaar zouden zijn. Samen met een gids en een ouder echtpaar zijn we boven op de jeep geklommen en hebben we plaats genomen op een bankje. We hebben veel dieren kunnen zien. We hebben veel antilopen en wilde zwijnen gezien, en we hebben zelfs olifanten zien baden! Aan het eind van de safari zijn we nog een stuk gaan lopen kwamen we drie olifanten tegen die op 5 meter afstand stonden te eten. Erg indrukwekkend en erg leuk om zulke grote beesten in het wild en dichtbij te kunnen zien. 
Na dit avontuur zijn we naar het dorp Larabanga gegaan. Achter op de scooter van twee ghaneese jongens, wat al een avontuur op zich was. De scooters gaan hier een stuk harder dan in Nederland en waar de taxi nog remt voor de verkeersdrempels (bergen), is dit op de scooter kennelijk niet nodig. Eenmaal in het dorp hebben we de oudste moskee van West-Afrika kunnen bezichtigen en wilden we naar de heilige steen in Larabanga gaan. Helaas door miscommunicatie met onze scooter vrienden waren we al op weg naar het tro-tro station voordat ze doorhadden dat we nog niet bij de steen waren geweest. Ach, een foutje kan gebeuren en een half uur terug rijden leek ook weer niet nodig. Vervolgens weer in de vertrouwde te volle tro-tro terug gereden naar Tamale. We hebben hier lekker een hapje gegeten bij de Gariba lodge en toen weer naar huis gegaan. 
Maandag tot en met vrijdag hebben we middag/avond dienst gehad. Waar het in de ochtend soms erg rustig was is het in de middag en avond niet veel anders. Op de spoedeisende hulp waar Thomas stond was er met vlagen nog wat te beleven. Maar bij Floor op de kinderafdeling was het soms slaapverwekkend saai. De collaga's van Floor maakte hier ook maximaal gebruik van en sliepen lekker bij met z'n allen. Dit wilden ook zeggen dat ze 2,5 a 2 uur eerder kon gaan omdat er echt niets te doen was. Maar ook voor de diensten deze week was het toch leuk om met de collega's te praten en te lachen. Naarmate we er langer zijn komen ze meer los en wordt er soms tot bijna tranen toe gelachen op de afdeling. 
Na deze zware week trokken we er zaterdag ochtend weer op uit. Deze keer naar Kintampo, waar we verbleven in een mooie lodge. Na dat we onze spullen hier afgezet hadden zijn we naar het Boabeng Monkey Sanctuary gegaan. Na alle avonturen en gevaren in het verkeer denk je alles gehad te hebben, maar ook deze keer stonden we voor een verrassing. De weg naar het Monkey Sanctuary was een weg vol modder, water en heuvels, en dit alles zorgde ervoor dat we ook gelijk de eerste achtbaanrit in Ghana hebben meegemaakt. Vervolgens zijn we met een gids en twee zakjes nootjes het bos in gegaan. Het bos alleen al was erg mooi en al leuk om te zien, alleen: waar zijn de apen? Toen we de gids dit vroegen begon hij een klikkend geluid te maken met zijn tong waarop wij elkaar aankeken of het nog wel goed ging met hem. Het klikken hield nog even aan en na enige tijd bleek dat er geen medische diagnose nodig was, maar dat op dit geluid de apen afkwamen. Plotseling begon er een hoop geritsel hoog in de bomen en zwierden apen van boom naar boom en lieten ze zich naar benden vallen via de takken tot ze dicht bij ons waren. Gewapend met een handje noten naderden we de apen en kwamen ze steeds dichterbij om noten te pakken. Erg leuke beesten en het was dan ook zo bijzonder dat ze zo dichtbij kwamen allemaal. Hier werd Thomas nog bijna overvallen door een aap die 1 handje noten niet goed genoeg vond maar voor het zakje in zijn andere hand ging. Ook dit uitstapje was zeker de moeite waard en hartstikke leuk. 
Vervolgens weer met dezelfde kleine taxi terug naar de lodge waar we onder genot van een biertje en een sprite lekker hebben gegeten en gezeten op een grasveldje met een Afrikaans muziekje erbij. 
De dag erop lekker uitgeslapen tot 10uur en toen lekker gaan ontbijten. Toen dit er eenmaal op zat zijn we naar de Kintampo watervallen gegaan. In dit gebied zijn drie watervallen; twee kleine en een grote. Toen we hier aankwamen leek het er even op dat we de enige waren, en dat de hele lokale bevolking naar de kerk was. Toen we eenmaal bij de derde en grootste waterval kwamen zagen we dat dat de place to be was. We zijn even gaan zitten, hebben foto's gemaakt en we hebben gekeken hoe een grote groep Ghanese zich vermaakte onder de waterval en in het water. Toen er een aantal door hadden dat wij (de enige twee blanke toeristen) er ook waren was er een gedeelte niet meer geïnteresseerd in het water. Van het een op andere moment waren we voor een aantal bezoekers de nieuwe bezienswaardigheid geworden. Nou zijn wij natuurlijk zeer leuke mensen om te zien maar om op een paar honderd foto's en zelfs video's te staan was voor ons ook nieuw. Dit maakte dat we het al gauw voor gezien hielden en na afscheid te hebben genomen van onze fanclub hebben we de taxi gepakt naar het tro-tro station. Hier voor de verandering weer een overvolle taxi gepakt en na een ruime drie uur waren we weer in Tamale. 
Toen zijn we naar huis gewandeld en waren toe aan een lekkere douche. Het is hier nou eenmaal afgekoeld naar gemiddeld 36 a 37 graden en dat wil zeggen dat zweten nog steeds activiteit nummer 1 is. Eenmaal thuis kwamen we erachter dat er geen stromend water was en het water uit onze ton was ook al op.  Een kleine tegenvaller, maar we hebben ons herpakt en zijn naar een restaurant(genaamd Chucks) vlak bij ons huis gegaan. Dit had een van de andere twee vrijwilligers in ons huis getipt als leuke plek. Wat we hier ontdekte was ongelooflijk: het eerste gerecht op de menukaart waren bitterballen!!!! Dit was een mooi moment en we moesten ons in houden om geen traan te laten. Ook hebben we onze eerste pizza in Ghana kunnen eten en dit is was een zeer lekker feestmaal als afsluiting van een leuke week. 
Deze week gaat Thomas naar de kinderafdeling en Floor naar de eerste hulp. Allebei deze week weer allemaal vroege diensten en dat betekend dus niet meer uitslapen. Volgend weekend maken we een uitstapje met de organisatie SYTO naar de upper-east region. Al met al belooft het weer een leuke week te gaan worden!
Tot volgende week!